The Rolling Stones vermaken enthousiaste ArenA

Negende keer

Het laatste optreden van The Rolling Stones in ons land was op Pinkpop in 2014. Jan Smeets had zijn uiterste gedaan om de band na al die jaren op zijn festival te laten optreden, maar nu vonden Mick en co. het wel weer tijd voor een eigen show in Nederland. “Het is de negende keer dat we hier staan”, zegt Mick Jagger gedurende de show in de Amsterdam ArenA. De laatste keer is alweer elf jaar geleden tijdens de Bigger Bang Tour.

Verafgode rocksterren

Al van meet af aan wordt duidelijk dat de bejaarde muzikanten nog lang niet klaar zijn met hun job als verafgode rocksterren. Het publiek eet uit de handen van de Stones bij opener ‘Sympathy For The Devil’ en opvolger ‘It’s Only Rock ‘N’ Roll (But I Like It)’. Nee, niet zomaar rock-‘n’-roll, maar rock-‘n’-roll van de bovenste plank bij dit 38e optreden van de Stones in Nederland.

Bluescovers

Naast geijkte Stones-klassiekers als ‘Tumbling Dice’, ‘You Can’t Always Get What You Want’, ‘Honky Tonk Women’, ‘You Got Me Rocking’, 'Brown Sugar' en een ietwat geüpdatete versie van de duidelijke publiekslieveling ‘Paint It, Black’ eren de rockers hun eigen helden door de oeroude bluescovers ‘Just Your Fool’ en ‘Ride ‘Em On Down’ te vertolken ten overstaan van een uitverkochte ArenA.

De meeste stemmen gelden

De Stones gaven hun fans voorafgaand aan de show de gelegenheid om te stemmen op een relatief minder bekende song uit hun catalogus. De keuze is gevallen op ‘Shine A Light’, dat mede dankzij de achtergrondvocalisten zijn swingende gospelsfeer behoudt. “Deze hebben we al heel lang niet meer gespeeld”, erkent Jagger, hoewel daar weinig van te merken is.

Dieselmotoren

De hitfabriek die The Rolling Stones heet, is een geoliede machine. De vroegere glans komt niet meer terug, wat je ook niet mag verwachten van popsterren die hun zeventigste levensjaar al enige tijd geleden gepasseerd zijn, toch laten de dieselmotoren van deze oldtimers het niet afweten, noch laten ze zich afremmen. Niet alleen Jagger, maar ook Keith Richards, Ronnie Woods en Charlie Watts ogen vitaal.

Nonchalant

Mick Jagger is op zijn Mick Jaggerst tijdens een ronkende uitvoering van de blueskraker ‘Midnight Rambler’, waarbij de typerende handgebaren, schoudermoves en het nog altijd soepele heupgewieg van de zanger elkaar in hoog tempo afwisselen. Ook Richards en Wood grijpen deze gelegenheid aan om de teugels even lekker te laten vieren. Het gitaarspel is hier minder strak, al ziet de nonchalante manier van snaren plukken er erg cool uit.

Pretoogjes

Het optreden van de Stones in de ArenA is niet de beste van al die 38 keer in Nederland, maar toch krijgen ze het wederom voor elkaar om hele volksstammen te vermaken. Zelfs Keith Richards, die met krasse stem de zang van twee liedjes voor zijn rekening neemt. Goed is het niet, hoewel de pretoogjes van Richards het toch de moeite waard maken. Met memorabele uitvoeringen van ‘Gimme Shelter’ en ‘(I Can’t Get No) Satisfaction’ laten de Stones de ArenA hongerig voor meer achter.

Foto's: Bullet-Ray