De Songfestivalcomeback van Katrina and The Waves

Dat een deelname aan het Eurovisie Songfestival je carrière op een grootste manier kan lanceren, zagen we bij ABBA. De Zweedse popgroep had al enig succes in de Europese hitparades en gold in Zweden als een supergroep van lokale muzikanten en vocalisten. Bij een teleurstellend resultaat op het liedjesfestijn kan je deelname je loopbaan echter ook effectief de nek omdraaien. Zeker wanneer het je laatste hoop is op hernieuwde interesse in je repertoire of een terugkeer in de hitlijsten. Zo vielen de gedroomde comebacks van Engelbert Humperdinck en Bonnie Tyler in het water na pijnlijk lage puntenaantallen. Europa zat niet te wachten op deze supersterren van weleer.

Gevoelige snaar

Dat is wel anders voor Katrina and The Waves, dat in 1997 Groot-Brittannië op het Songfestival vertegenwoordigt met Love Shine A Light en er met de winst vandoor gaat. De hoopvolle gospelachtige song raakt een gevoelige snaar bij de Europese televisiekijkers en wordt in veel landen de grootste hit van de groep rondom de van oorsprong Amerikaanse zangeres Katrina Leskanich. Het nummer wordt geschreven door de gitarist en oprichter van de band, Kimberly Rew. Hij schrijft ook de twee andere bekende nummers van de groep: Sun Street en Walking On Sunshine. Om de comeback van Katrina and The Waves in perspectief te zien, moeten we terug naar het jaar 1983.

Gordon Lightfoot

Want hoewel Walking On Sunshine tot op de dag van vandaag met enige regelmaat wereldwijd voorbijkomt op radiostations is het in Nederland nooit een hit geweest. Sterker nog: de uptempo feelgoodsong met diens kenmerkende funky gitaarrif, de galmende trompetjes ingespeeld door sessiegroep The Rumour Brass en dat ultravrolijke meezingrefrein gaat in eerste instantie compleet onopgemerkt voorbij. Walking On Sunshine verschijnt op het in eigen beheer uitgebrachte titelloze album van de band uit 1983. Het balletje gaat pas rollen als de Canadese platenfirma Attic, gerund door de manager van singer-songwriter Gordon Lightfoot, interesse toont in Katrina and The Waves.

Bangles

Een promotionele single van Walking On Sunshine wordt uitgestuurd naar Canadese radiostations en bezorgt Katrina and The Waves voet aan de grond in Noord-Amerika. De albumtrack Going Down To Liverpool, gezongen door Rew, krijgt een tweede leven wanneer Bangles-gitariste Vicki Peterson het ontdekt. De meidenband neemt het in 1984 op voor het debuutalbum All Over The Place en de Bangles-versie van Going Down To Liverpool wordt een jaar later de eerste hit voor de dames in Nederland en Leonard Mr. Spock Nimoy speelt in de videoclip. Ondertussen krijgt Katrina and The Waves een contract aangeboden door Atlantic Records. Walking On Sunshine wordt in 1985 opnieuw opgenomen en wordt een top 10-hit in de VS, Groot-Brittannië en Australië. In Nederland blijft het hitlijstsucces gek genoeg uit.

Zelfmoordpreventie

Hoe komt het dan dat we ook hier in Nederland ‘Walking On Sunshine’ uit volle borst kunnen meezingen? De reden is dat het sinds 1985 voor tientallen reclamecampagnes gebruikt is en ook dj’s blijven het liedje stug draaien. Het nummer is zelfs in vijftien van de 21 NPO Radio 2 Top 2000-edities te vinden, met als piekpositie 1205 in 2004. Naar verluidt brengt Walking On Sunshine nog elk jaar grofweg een miljoen euro op. De band blijft daarentegen niet op zijn lauweren rusten en treedt gedurende de jaren ’90 door heel Europa op. Wanneer drummer Alex Cooper aan Rew vraagt om een liedje te componeren voor een Britse liefdadigheidsinstelling voor zelfmoordpreventie, schrijft hij Love Shine A Light. Een medewerker stelt voor het liedje in te zenden voor de Britse voorrondes van het Eurovisie Songfestival. Een gouden greep.

Recordaantal

Aanvankelijk betwijfelt de band of het een goed idee is om het nummer zelf op te nemen en wil iemand anders het liedje laten zingen, maar een platenbaas van Warner Music houdt Katrina and The Waves een lucratief contract voor de neus en overtuigt ze daarmee om Groot-Brittannië te vertegenwoordigen op het Songfestival van 1997. De winst is overweldigend: Love Shine A Light sprokkelt 227 punten bij elkaar, een record dat pas in 2004 verbroken zou worden door Wild Dances van Ruslana, met de invoering van halve finales aan de liedjescompetitie. Katrina and The Waves heeft maarliefst zeventig punten voorspong op de nummer 2; de Ierse inzending Mysterious Woman van Marc Roberts. Voor hem is het een thuiswedstrijd, gezien het Songfestival dat jaar plaatsvindt in Dublin, na de winst van Eimear Quinn een jaar eerder met de neo-Keltische ballade The Voice.

Meeslepend en positief

Maar wat is de kracht van Love Shine A Light en waarom brengen Katrina en haar muzikale kompanen het er destijds zoveel beter van af dan Bonnie Tyler en Engelbert Humperdinck na hun? Wat zeker meegespeeld zal hebben is dat Katrina and The Waves dankzij de vrolijke klassieker Walking On Sunshine een minder stoffig imago heeft. Bovenal bevat Love Shine A Light een paar essentiële songfestivalelementen: het is meeslepend, positief, liefdevol, verbindend en een oorwurm van jewelste, die je na één keer horen al mee kunt zingen. Ondanks de onverwacht hoge hitnoteringen in heel Europa, waaronder nummer 6 in de Mega Top 50, wordt Love Shine A Light tegenwoordig aanzienlijk minder gedraaid dan Walking On Sunshine.

On a break

De comeback van Katrina and The Waves is dus succesvol, maar bitterzoet en van korte duur. Katrina and The Waves gaat in 1999 met ruzie uit elkaar en Kimberly Rew wijt dat grotendeels aan de songfestivaldeelname. Er wordt zelfs een doorstart overwogen zonder Katrina Leskanich. De band bestond immers al voordat zij erbij kwam. Leskanich gaat solo verder en deed in 2005 mee aan het Melodifestivalen (de Zweedse voorronde voor het Songfestival) met As If Tomorrow Will Never Come, maar eindigt daar als laatste in de vierde halve finale.

Stemweek Internationale Songfestival Top 50

Stem voor de Internationale Songfestival Top 50 van maandag 10 mei tot en met vrijdag 14 mei via nporadio2.nl. Meer informatie lees je hier.

Foto omslag: ANP