Chris Martin laat zich voor pianorifje van 'Clocks' inspireren door Muse

Magisch moment

Het is juni 2002. Alle nummers voor het tweede album A Rush Of Blood To The Head van Coldplay zijn klaar. Totdat zanger Chris Martin laat in de avond in de studio op het keyboard een deuntje begint te spelen dat hij in zijn hoofd heeft. Gitarist Jonny Buckland is onder de indruk. "Hij pakte zijn gitaar en begon met het spelen van de juiste akkoorden. Het was een magisch moment", aldus Martin. Clocks is geboren.

Niet gelukkig

Het album ligt op dat moment al bijna in de winkels. Daarom besluit de band om snel een demo van de track op te nemen en het nummer op de plank te leggen voor het volgende album. Maar Coldplay is niet gelukkig met het resultaat van A Rush Of Blood To The Head ​op dat moment. De band gaat hierover in gesprek met de platenmaatschappij, met uitstel van de release van het album tot gevolg.

Headliner

Dat jaar speelt Coldplay als headliner op Glastonbury. Daarna keert de band terug in de studio om verder te werken. Phil Harvey, een vriend van de band, vertelt hen dat Clocks het nummer is dat ze als single moeten uitbrengen. A Rush Of Blood To The Head komt uiteindelijk twee maanden later uit dan gepland, met Clocks erop. De track wint in februari 2004 een Grammy en is de grootste hit van Coldplay tot dat moment.

Liefde

Net zoals veel singles van Coldplay, gaat Clocks over de liefde. De songtekst vertelt volgens Martin het verhaal van het hebben van een conflict in een zeer intense relatie, waardoor kostbare tijd verloren gaat. Hij liet zich voor het pianorifje van het nummer inspireren door Muse. In een interview met Wayback Magazine geeft de Chris Martin aan: "Clocks is het nieuwste nummer op de plaat. We hebben het heel snel opgenomen en het is geïnspireerd door Muse."

​Foto omslag: ANP