JJ Cale gebruikte succes van Eric Clapton-cover als springplank voor eigen carrière

JJ Cale, of ook wel John Weldon Cale, is geboren op 5 december 1935 in Oklahoma City. Cale groeide op in Tulsa en wordt ook wel gezien als een van de grondleggers van de Tulsa sound, een mix van rockabilly, blues en rock-'n-roll. Cale is op 74-jarige leeftijd overleden aan een hartaanval. Waar de tweede J in zijn artiestennaam vandaan komt? Die is ertussen geplakt om verwarring te voorkomen met muzikant John Cale, een van de leden van de New Yorkse rockband The Velvet Underground.

Eerste demo

Midden in de jaren '60 werkte Cale als studiotechnicus. Daarnaast speelde hij af en toe een show in een kroeg of een club. In 1966 bracht hij een demo uit met de nummers Slow Motion en After Midnight. Hij maakte een aantal kopietjes een deelde die uit aan kennissen in de muziekindustrie. Die demo belandde uiteindelijk ook in de handen van de Britse Eric Clapton. Hij had vooral interesse in de B-kant van de demo, After Midnight.

Cover van Eric Clapton

In 1970 besloot Clapton het nummer zelf onder handen te nemen. Hij nam een nieuwe versie op van After Midnight en bracht hem uit als enige single van zijn debuutalbum Eric Clapton. De single van JJ Cale had tot dan toe weinig succes, maar de versie van Clapton deed het een stuk beter. Clapton stond zes weken lang in de Nederlandse Top 40 en piekte op de negentiende plek in de Hilversum 3 Top 30. Clapton was groot fan van Cale en bracht na After Midnight ook nog covers uit van Cocaine en I'll Make Love To You Anytime.

Wat vond Cale van Claptons cover?

Cale wist niet van de cover af totdat het een radiohit werd in 1970. In een interview met tijdschrift Mojo vertelt Cale over de eerste keer dat hij de cover hoorde. "Ik zat in de auto en After Midnight werd gedraaid. Ik zat al lang genoeg in de muziekindustrie om te weten dat als deze zender het draaide, het overal te horen moest zijn. Een vriend vertelde me al dat Clapton met het nummer bezig was, maar ik dacht: 'Het zal wel'. Toen ik het hoorde, wist ik gelijk dat het nummer zijn album had gehaald." Cale heeft op dat moment zelf geen cent te makken en is blij met dit onverwachte, maar indirecte, succes. Clapton's cover blijkt een prima springplank voor zijn eigen loopbaan: Cale neemt snel het album Naturally op. Ook brengt hij zelf een nieuwe versie uit van After Midnight, waarmee hij een top 10-hit scoort in de VS.

The Road To Escondido

Clapton schoof niet onder stoelen of banken dat Cale een grote inspiratie voor hem was. De mannen stonden in 2004 samen op het Crossroads Guitar Festival in Dallas, Texas. Ze speelden After Midnight en Call me the Breeze. Die samenwerking smaakte naar meer, en blijkbaar was Clapton het zat om te wachten op nieuwe pareltjes van Cale die hij kon coveren. Dit keer doken ze samen in de studio. Op 7 november 2006 bracht het duo album The Road To Escondido ​uit.

After Midnight in de Top 2000

Ook al heeft Clapton een grotere hit gescoord met het nummer, is het toch de versie van Cale die langer overeind blijft in de Top 2000. De versie van Clapton verdween na 2014 uit de lijst, terwijl die van Cale in 2020 nog op de 1467e plek stond. Benieuwd hoe de versies door de lijst zijn bewogen? Bekijk hier de statistieken.

Foto omslag: YouTube still