Hoe Anouk het Songfestival weer cool maakte
- Nieuws
- Hoe Anouk het Songfestival weer cool maakte
Acht jaar lang staat Nederland niet in de finale van het Eurovisie Songfestival, omdat onze inzendingen niet goed genoeg bevonden worden door onze Europese buren. Het is Anouk die daar in 2013 verandering in brengt met Birds.
Nederland is in 1956 één van de eerste zeven landen die meedoet aan het Eurovisie Songfestival en boekt een jaar later al de eerste overwinning met Net Als Toen van Corry Brokken. In de jaren daarna gaan ook Teddy Scholten (‘n Beetje, 1959), Lenny Kuhr (De Troubadour, 1969) en Teach-In (Ding-A-Dong, 1975) er met de winst vandoor. In de jaren tachtig en negentig weet Nederland nog eens tien keer de top 10 van het Songfestival te bereiken, onder anderen met Maggie MacNeal, Gerard Joling en Ruth Jacott. Hemel En Aarde van Edsilia Rombley is in 1998 de laatste Nederlandse top 5-notering tot de deelname van The Common Linnets in 2014. Een jaar eerder is het Birds van Anouk dat voor het eerst in veertien jaar zelfs weer de top 10 haalt.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Laatste plaats
Hoe komt het dat Nederland in de tussenliggende jaren zo slecht presteert op de Europese liedjeswedstrijd en waarom is het juist Anouk die het tij keert? Het antwoord is niet heel eenduidig aan te geven, want er zijn meerdere factoren die meespelen. Te beginnen bij de liedjes zelf, die wellicht net niet zo lekker in de oren liggen bij de andere Europese tv-kijkers. In de eerste veertien jaar Eurovisie Songfestival pakt Nederland vier keer winst, maar we eindigen ook net zovaak als laatste. Willeke Alberti, de grand dame van het Nederlandse lied, brengt het er in 1994 zelfs zo slecht van af met Waar Is De Zon dat we in 1995 uitgesloten zijn van deelname. Hetzelfde overkomt Michelle Courtens in 2001 met haar lied Out On My Own.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Voorrondes
Het gaat pas echt mis met de Nederlandse inzendingen vanaf 2004. Dat is wellicht niet geheel toevallig, want dat is het eerste jaar waarin er voorrondes toegevoegd worden aan de competitie. Without You van Re-Union weet nipt de finale te halen, al komt de groep daar niet verder dan een teleurstellende twintigste plek. Aanvankelijk is er nog maar één voorronde voorafgaand aan de finale, met tussen de 36 en 42 deelnemende landen. Vanaf 2008 worden dat er twee, met in totaal 43 inzendingen; het hoogste aantal tot op heden. Statisch gezien wordt het vanaf 2004 dus vele malen moeilijker om in de top 10 te geraken, want je moet je als act eerst kwalificeren voor de finale.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Voormalige Oostbloklanden
De exacte reden waarom Nederland tussen 2005 en 2012 zo worstelt in deze afvalrace is moeilijker aan te geven. We vaardigen een aantal van onze absolute toppers af, waaronder Glennis Grace, 3JS, opnieuw Edsilia Rombley, Hind en de Toppers zelf, die met ‘Shine’ het laagste puntenaantal ooit bijeensprokkelen voor een Nederlandse inzending: elf punten (tien van Albanië en eentje van Denemarken). Een veelgehoorde klacht betreft de deelname van een toenemend aantal landen uit het voormalige Oostblok, die elkaar veel punten zouden toeschuiven. Dat beeld wordt voor een deel bevestigd door de winst van landen als Azerbeidzjan, Rusland, Servië en tot twee keer toe Oekraïne. Desondanks zijn het grotendeels de Scandinavische landen die in het afgelopen anderhalve decennium als eerste eindigden.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Ontypisch
Afgaand op de winnaars uit die periode, zou je mogelijk kunnen concluderen dat de Nederlandse inzendingen de aansluiting missen bij de tijdsgeest. Vergelijk onze inzending uit 2012, het aandoenlijke You And Me van Joan Franka met haar kenmerkende indianentooi, maar eens met de winnaar van dat jaar: het krachtige dance-anthem ‘Euphoria’ van de beweeglijke Zweedse zangeres Loreen. Een wereld van verschil. Het is dan ook een enorme verrassing dat na zoveel teleurstellende prestaties op het Songfestival het uitgerekend hitkanon Anouk is die in 2013 haar deelname aankondigt met Birds; een volgens velen ontypisch songfestivalnummer met een sobere, ingetogen performance. Het eindigt op nummer 9 en is daarmee de eerste Nederlandse top 10-notering sinds One Good Reason van Marlayne Sahupala uit 1999.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Open deur
Dankzij de succesvolle deelname van Anouk is het Nederlandse publiek weer positief gestemd over onze kansen op het Eurovisie Songfestival. Een jaar later schaart Nederland zich massaal achter Calm After The Storm van The Common Linnets. Ilse DeLange geeft tijdens de presentatie van het nummer openlijk toe dat de prestatie van Anouk voor haar de deuren heeft opengezet om een deelname aan het Songfestival überhaupt te overwegen. Het legt de nieuw geformeerde groep geen windeieren, want Calm After The Storm behaalt in 2014 de tweede plek, achter Conchita Wurst, de hoogste positie van een Nederlandse inzending sinds 1975 en de single is in heel Europa een hit. De vier daaropvolgende jaren wordt de top 10 weliswaar niet meer gehaald, tot Duncan Laurence in 2019 glorieus tot winnaar gekroond wordt met Arcade.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Internationale Songfestival Top 50
Je kunt stemmen voor de Internationale Songfestival Top 50 tot en met vrijdag 14 mei 12:00 uur via nporadio2.nl, waarbij je minimaal drie en maximaal vijftien liedjes kiest. Op zaterdag 15 mei wordt de Internationale Songfestival Top 50 bekendgemaakt.
Let op: op 14 mei 12.00 uur moet je stemlijstje zijn verzonden. Stemmen die na 12.00 uur binnenkomen worden niet meer meegerekend.
KLIK HIER OM JE STEM UIT TE BRENGEN
Wanneer wordt de Internationale Songfestival Top 50 uitgezonden?
De Internationale Songfestival Top 50 zal op de finaledag van het Eurovisie Songfestival op 22 mei worden uitgezonden tussen 12.00 en 16.00 uur onder leiding van Paul en Cielke vanuit Ahoy Rotterdam.
Foto omslag: ANP