Albumtip: Simple Minds - Acoustic

Unplugged

Iedereen die in de jaren 90 wel eens naar MTV keek, herinnert zich nog wel de Unplugged-shows: optredens van befaamde artiesten die hun gebruikelijke repertoire in een akoestisch jasje staken. Die Unplugged-shows worden niet meer gemaakt, maar een radio-optreden met enkel akoestische gitaren deed de Schotse band Simple Minds besluiten de synthesizers en andere elektrisch versterkte instrumenten voor een keertje thuis te laten. De oude hits worden op Acoustic opnieuw ingespeeld met soms verrassend resultaat.

Risico

De groep had zich er met een Jantje van Leiden af kunnen maken en simpele, uitgeklede kampvuurversies kunnen fabriceren van 80s-klassiekers als 'Don't You (Forget About Me)', 'Promised You A Miracle' en 'Alive And Kicking' en 'Sanctify Yourself'. Wie Acoustic opzet, hoort juist dat de heren er veel werk in hebben gestoken om de hits die de fans zo dierbaar zijn van gloednieuwe arrangementen te voorzien. Dit met het risico dat het eindresultaat volledig anders klinkt.

Nuances

Sinds midden jaren 80 vult de synthpopgroep met gemak grote stadions en dat hoor je ook terug in de hits van Simple Minds. Door de hitsingles met akoestische instrumenten opnieuw in te kleuren op Acoustic wordt er meer aandacht besteed aan de nuances die toch al in de liedjes aanwezig waren. Goed voorbeeld daarvan zijn de nummers 'Someone Somewhere In Summertime' en 'New Gold Dream (81-82-83-84)', die veel luchtiger klinken dan de originele versies, die volgepropt zitten met talloze geluidslagen.

Transformatie

De liedjes zijn nog steeds hetzelfde, al worden deze akoestische opnames gekenmerkt door een heel andere sfeer. 'Alive And Kicking' is niet langer die galmende, euforische stadionrocksong, maar een passioneel en lichtelijk funky liefdeslied, met dank aan de aanvullende zang van Sarah Brown. Bij 'Don't You (Forget About Me)' horen we een soortgelijke transformatie. Het ultieme 80s-puberanthem wordt nu bezongen door de ogen van een man van middelbare leeftijd; minder stellig, maar beschouwend en liefdevol.

Vervolg?

Zelfs al trekken de mannen er een accordeon, een mondharmonica of landgenote KT Tunstall bij (die je nog wel kent van 'Black Horse & The Cherry Tree'), de liedjes zijn nooit volledig onherkenbaar. Toch schuwen Kerr en co. geen arrangementen die ver af staan van de liedjes zoals mensen ze kennen. 'Glittering Prize' klinkt ineens als een religieuze folksong en 'Waterfront' is een rustgevend luisterlied door het ontbreken van die bekende stuwende baslijn. Ook zijn er nog genoeg hits over voor een vervolg.