'The Sunscreen Song' is een klassieker omdat...

Geniet van je jeugd

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: 'The Sunscreen Song' is een klassieker vanwege het unieke karakter van de opname. Een oudere man (in werkelijkheid een dan pas 37-jarige stemacteur) geeft een examenklas essentiële levenslessen, met name om te genieten van de jeugd. De lome beat met een dromerig achtergrondkoor vormen de rustgevende omlijsting, met een mondharmonia die als een waterig zonnetje door het nummer heen schittert.

Interessant en verwarrend

Het verhaal achter 'The Sunscreen Song' is even interessant als verwarrend. Om te beginnen is de officiële titel van de gesproken track 'Everybody's Free (To Wear Sunscreen)', maar wanneer het in 1999 op single verschijnt, wordt ook met dikke zwarte letters de tekst 'The Sunscreen Song (Class Of '99)' op het knaloranje hoesje gedrukt. Daarbij is Baz Luhrmann zelf helemaal niet op de single te horen, ondanks dat het aan hem toegescheven is.

Samengesmeed

Wat heeft Baz Luhrmann dan precies met dit nummer te maken? Kort gezegd is de Australische filmregisseur het brein achter de totstandkoming van het nummer. 'Everybody's Free (To Wear Sunscreen)' is namelijk de samenvoeging van een Amerikaanse column met een oude housetrack, die Luhrmann op geniale wijze heeft samengesmeed met producers Josh Abrahams en Nellee Hooper (die in de jaren 90 veel werkt met Björk).

Rozalla

Voor de muzikale basis van 'Everybody's Free (To Wear Sunscreen)' moeten we helemaal terug naar 1991. De uit Zambia afkomstige zangeres Rozalla scoort in dat najaar een enorme househit met 'Everybody's Free (To Feel Good)', dat met recht een klassieker binnen de dance genoemd mag worden. In Nederland wordt ze van de eerste plek geweerd door 'Let's Talk About Sex!' van Salt 'N' Peppa. Rozalla's hit lijkt in niks op 'The Sunscreen Song'.

​De househit uit 1991:

Koorknaapje

Het housenummer van Rozalla krijgt een nieuw leven wanneer Baz Luhrman het vijf jaar later gebruikt in zijn film William Shakespeare's Romeo + Juliet. In dit liefdesepos met Leonardo DeCaprio en Claire Danes zit een gospelversie van 'Everybody's Free (To Feel Good)', met leadzang van Quindon Tarver, die in dezelfde film ook 'When Dove's Cry' van Prince zingt. Hij zit in 1989 al in de videoclip van 'Like A Prayer' van Madonna, als zevenjarig koorknaapje.

Dit is Tarvers koorversie:

Rigoureus onder handen genomen

Luhrmann onderneemt in 1998 een ambitieus project wanneer hij besluit de muziek uit zijn succesvolle films te bundelen op het album Something For Everybody. De nummers worden geremixt en 'Everybody's Free (To Feel Good)' wordt rigoureus onder handen genomen. De coupletten worden verwijderd en vervangen door een tekst van een column die Luhrman onder ogen krijgt: 'Advice, Like Youth, Probably Just Wasted On The Young' van Mary Schmich.

Stemacteur

De originele column, die start met de tekst "Ladies and gentlemen of the class of '97", verschijnt op 1 juni 1997 in de Amerikaanse krant Chicago Tribune. Luhrmann vindt de tekst geweldig en laat de Australische stemacteur Lee Perry (niet te verwarren met de bekende reggaemuzikant) de tekst inspreken over de muziek van 'Everybody's Free (To Feel Good)'. De titel van het nu zeven minuten durende nummer wordt gewijzigd, maar verschijnt pas ruim een jaar na het album op single.

Alles is voor Bazzie

Quindon Tarver trekt trouwens aan het kortste eind wanneer 'Everybody's Free (To Wear Sunscreen)' wordt ingekort voor de singleversie. De door hem gezongen refreinen worden verwijderd, waardoor alleen het koor behouden blijft. Zijn naam is ook nergens op de single terug te vinden, waardoor de dan pas zestienjarige zanger een wereldhit misloopt. Perry krijgt ook geen vermelding op het singlehoesje, want Luhrman strijkt alle eer zelf op.