Het verhaal achter Joost Kleins Europapa

Joost Klein roept al jaren dat hij naar het Songfestival wil. Als kind verkondigt hij het aan zijn ouders: als ik later groot ben, sta ik op dat podium. In de jaren hierna klampt hij zich stevig vast aan deze droom, en afgelopen december werpen zijn manifestaties dan eindelijk hun vruchten af. Zijn nummer is de uitverkorene in een selectie van ruim 600 inzendingen voor het Eurovisie Songfestival van 2024.

Ode aan happy hardcore

En zijn inzending is er niet zomaar een. Het is een achtbaan van een nummer, waar talloze verschillende elementen, emoties en verhalen in zitten. Om nog maar te zwijgen over de videoclip. Bij de totstandkoming van Europapa zocht Joost naar iets unieks. Iets waar geen enkele Songfestival-inzending zich eerder aan durfde te wagen: happy hardcore. "Ik vind dat dit al jaren had moeten gebeuren. Nu is de eer aan mij, en dat vind ik eigenlijk heel vet", vertelt Joost in maart aan Bart Arens. Bart omschrijft het nummer als een 'happy hardcoreplaat met gevoel'. De inspiratie komt door de oudere broer en zus van Joost: "Die gaven me de Crazy Frog-cd en de K-Liber-cd, maar ook happy hardcore-cd's."

Rouw

Naast een ode aan happy hardcore, is het nummer vooral een ode aan zijn ouders. Hij omschrijft het nummer zelf als een soort brief aan zijn vader. Joost verliest beide ouders op jonge leeftijd, wat gevolgd wordt door een uitvoerig rouwproces. Een stuk rouw vinden we terug in Europapa. Maar wel op z'n Joosts: met een flinke portie energie en verve. Hij geeft zelf dan ook aan dat zielige muziek niet per se zielig hoeft te zijn. Het is voor hem ook een soort afsluiting. “Van: ‘Hé pa en ma, jullie zullen er altijd voor me zijn, maar ik kan niet voor eeuwig deze pijn met me meedragen", vertelt hij aan Arjen Lubach in De Avondshow.

Het Eurovisie Songfestival was vaste prik voor Joost en z'n ouders. De voorbereidingen voor de grote avond zijn dan ook een wirwar van emoties en gevoelens voor de Friese muzikant. Op zijn Instagramverhaal richt hij zich vorige week tot zijn overleden vader en moeder: "Hoi mam en pap. Ik ben in Malmö voor het Eurovisie Songfestival. Het voelt heel onwerkelijk, ik denk veel aan jullie." Hij hoopt dat anderen inspiratie kunnen halen uit zijn verhaal. "Mijn duisternis zal veranderen in licht. Voor altijd jullie zoon."