Bart was bij Genesis en dit is zijn verslag: 'Iedereen in de zaal voelde het respect voor de rockband'

15 jaar

In 2007, 15 jaar geleden, bezocht Genesis Nederland voor het laatst voor een concert. En wat kan er veel gebeuren in 15 jaar. Tony Banks en Mike Rutherford zijn dan misschien weinig veranderd, maar Phil Collins lijkt er door veel lichamelijke pech het dubbele aantal jaren ouder op geworden. Dat was ook al zo tijdens z’n soloconcert een paar geleden in het Goffert Park, maar toen kwam hij vocaal nog goed mee met de sterke band die ‘ie achter zich had staan. Het werd een greatest hits show, die in combinatie met de zeldzaam zonnige zomeravond, één van de fijnste concertherinneringen van 2019 vormde.

'Hij mist wat kracht in z'n stem'

Vanavond speelt de band Genesis even retestrak als de solo band van Phil maar dit keer kan de zanger wat lastiger meekomen. Hij mist wat kracht in z’n stem en zingt vals af en toe. Na een stuk of 5 liedjes verlaat Phil z’n stoel voorop het podium om achter de schermen even bij te komen terwijl de band een instrumentaal intermezzo speelt. Het zorgt ervoor dat het concert in het begin niet echt gaat bruisen. Het slaat wat dood. Gelukkig komt er op 2/3 van het concert wat energie in!

Drummersgen

Het cement tussen de liedjes wordt gevormd door de grapjes van Phil die ‘ie in alle rust en met een grote grijns op z’n gezicht brengt. Zo kondigt ie vol trots z’n 20 jaar jonge zoon Nicholas Collins op drums aan: “He must go home now cause he’s gotta do his homework”. Overigens is Nicholas qua drumopleiding allang afgestudeerd als je het mij vraagt. Dat het drummersgen van Phil van vader op zoon doorgegeven is wordt wel duidelijk vanavond. Hij gaat heerlijk op in het fijne geluid van Mike en Tony en de waanzinnige backing vocalisten. Dikke props ook voor de visuals op de schermen achter de band trouwens. Het ziet er fantastisch uit en sluit naadloos aan bij de muziek.

Traktatie op meezingers

In de tweede helft van de show worden de 17.000 Ziggo Dome bewoners getrakteert op meezingers als No Son Of Mine, Tonight, Tonight, Tonight (ooohooo!!!) en Invisible Touch. Voor de encore verlaat Phil niet volledig het podium maar verstopt hij zich net als eerder achter een kamerscherm zodat ie niet het trappetje af en op hoeft. Daarna schalt I Can’t Dance hard uit de speakers als 1 van de uitsmijters. Heerlijk!

Misschien ben ik het wel eens met de kritiek dat je Genesis voor de volle beleving beter wat eerder had kunnen bezoeken, je mist echt een energieke frontman. Maar als je Genesis nog nooit gezien had was dit een unieke kans. Iedereen in de zaal voelde vanavond het respect voor één van de meest succesvolle en best verkopende rockbands allertijden.