Supertramp

Als er één band is geslaagd de perfecte combinatie te maken tussen symfonische rock en popmuziek is het wel Supertramp. (Kayak en The Alan Parsons Project zijn andere voorbeelden.) De typische Supertramp-sound van hits als 'Dreamer', 'Give A Little Bit', 'School' en 'The Logical Song' is het werk van Rick Davies en Roger Hodgson, beide verantwoordelijk voor composities, zang en toetsen. Andere bandleden zijn Bob C. Enberg op drums, John Helliwell op sax en Dougie Thomson op bas. 

Nederlandse link

De ontstaansgeschiedenis van Supertramp is een beetje wonderlijk en heeft te maken met Nederland. In 1969 krijgt muzikant Rick Davies de gelegenheid van een Nederlandse miljonair Stanley August Miesegaes aangeboden een band te formeren, Miesegaes zou het geheel financieren. Na een advertentie in Melody Maker wordt Supertramp opgestart. 

Doorgaan

De eerste twee platen (titelloos en Indelibly Stamped (1971)) zijn voorbeelden van progressieve rock met lange instrumentale stukken. Het slaat niet aan bij het publiek en miljonair Miesegaes trekt zich terug. En tja, wat doe je dan als band? In plaats van bij de pakken neer te zitten, gaat het roer rigoureus om. Supertramp gaat op zoek naar een nieuw geluid dat resulteert in meer pop-geörienteerde korte songs die ook op de radio gedraaid kunnen worden. Het album Crime Of The Century (1975) is het eerste wapenfeit van deze nieuwe sound en wordt geproduceerd door Ken Scott, bekend van Bowies 'Ziggy Stardust' en het Mahavishnu Orchestra. 

Succes

Na het album Crisis? What Crisis? komt het grote succes voor Supertramp met de albums Even In The Quietest Moments (1977) en de ultieme hitklassieker Breakfast In America (1979). Maar de artistieke stagnatie waaraan de groep begin jaren '80 lijdt, komt op het album Famous Last Words (1982) tot uiting. 

Crisis!

In die tijd botert het niet meer tussen Hodgson en Davies, dus de albumtitel is wat dat betreft letterlijk te nemen. Hodgson stapt in 1983 op om een solocarrière te beginnen. Fans vinden dat zijn solo-elpees het nooit hebben gehaald bij de Supertramp-platen. Davies gaat door en maakt met het licht afgeslankte Supertramp de albums Brother Where You Bound (1985) en Free As A Bird (1987). 

Nieuw

Dan is het een tijd stil rond Supertramp maar negen jaar later komt er nieuw materiaal van de band met het album Some Things Never Change (1997). De in Californië wonende Rick Davies verzamelt voor dit album een elftal muzikanten om zich heen, voornamelijk bekende Amerikaanse sessiemusici. Ook de muzikanten van het eerste uur Helliwell en Siebenberg zijn van de partij. 

Ahoy

Davies' comeback wordt gevolgd door een uitgebreide wereldtournee en Supertramp speelt een aantal keer in Nederland in een tot de nok toe gevuld Ahoy'. Na Some Things Never Change komt in 2002 het album Slow Motion, het 11e album. In mei van dat jaar staat Supertramp nogmaals in Ahoy'.