Carlos Maza

Het levensverhaal van het Chileense wonderkind Carlos Maza (1974) staat in het teken van migratie. Hij werd geboren toen zijn vader, een wiskundige die door de junta was gearresteerd, in de gevangenis zat. Het gezin emigreerde naar Frankrijk toen de kleine Carlos net een jaar oud was. Na zes jaar besloot zijn moeder om zich in Cuba te vestigen, zijn vader bleef in Frankrijk. Carlos, die al heel vroeg gitaar en piano speelde, ging met zijn moeder mee naar Havana. Daar werd hij op zevenjarige leeftijd ingeschreven aan het conservatorium met als hoofdvak piano. Zijn missie was duidelijk: hij moest en zou muzikant worden. Als prille scholier begon hij te componeren, zijn eerste grote optreden was op zestienjarige leeftijd tijdens het Havana Jazz Festival. Toch heeft hij in Cuba tot nu toe nooit meer dan een marginale rol gespeeld. Dat komt vooral omdat zijn atypische muziek, voorzover die al werd gehoord, als 'te weinig Cubaans' werd afgedaan. Maza's muzikale ontgroening voltrok zich ruim tien jaar geleden dan ook totaal ergens anders, namelijk in Frankrijk. Hier werd hij door een producer, die hem in Cuba 'ontdekt' had, in staat gesteld om een cd (Donde Estoy?) op te nemen. In de jaren die hierop volgden zou hij voor Franse labels een niet aflatende reeks fantastische albums opnemen, die gek genoeg door de buitenwacht (Cuba, Chili, Europa) nauwelijks werd opgemerkt. Zijn nieuwste cd Salvedad die eind oktober bij het Franse Label Bleu verschijnt, zou daar wel eens verandering in kunnen brengen, vooral omdat deze maatschappij over een mondiale distributie beschikt. Salvedad is een logisch vervolg op het uitzinnige, van creativiteit bruisende Fidelidad. Maza's genereuze muziek is een intuïtief, maar ingenieus in elkaar geknutseld patchwork van thema's en stijlen, pan-Amerikaans, zelfs af en toe Indiaans (hij heeft Indiaans bloed), en met een werkelijk ongelooflijke Schwung en klasse gespeeld. In zijn recente werk ontpopt Maza zich steeds meer als zanger. Zijn politiek-humoristische liederen klinken op een vreemde manier intens en terloops tegelijk, ze ontstaan uit een brandende impuls en worden vervolgens losjes, maar kant en klaar uit de mouw geschud. Bron: www.musicmeeting.nl

Interview

He admits that his music is not Cuban. It is ''not 'Latin' at all,'' he says. ''I have other roots. I come from another culture. I have never made music like other Cubans. I believe mine is more open than Cuban music in general.'' His roots are in the Andes. He calls Andean music ''another manner of suffering.'' Bron: culturekiosque.com/