Tom Waits

Biografie

Thomas Alan Waits wordt op 7 december 1949 geboren in Pomona, Californië. Als puber raakt hij in de ban van bluesmuzikant Howlin’ Wolf en de eigentijdse dichter Jack Kerouac. Hij treedt op in bars in de staat Californië, waar hij in 1971 ontdekt wordt door de manager van Frank Zappa. Hij krijgt een contract aangeboden bij de onlangs opgerichte platenfirma Asylum Records van David Geffen, waar ook Jackson Browne, Joni Mitchell en Warren Zevon hun platen uitbrengen. Waits brengt zijn debuutalbum Closing Time in 1973 uit. Nog datzelfde jaar wordt zijn liedje Martha gecoverd door Lee Hazlewood en Tim Buckley en een jaar daarna gaat countryrockband Eagles, eveneens onder contract bij Asylum, aan de haal met de song Ol’ 55.

Covers

Gedurende de jaren zeventig en tachtig is Tom Waits uiterst productief, met bijna jaarlijks een nieuwe elpee. Hoewel het geen millionsellers zijn, zijn er tal van bekende artiesten die zijn liedjes opnemen voor hun eigen platen, waaronder Bette Midler, Bruce Springsteen, Johnny Cash, Norah Jones, Queens Of The Stone Age, Tori Amos, Meat Loaf, Joan Baez, Paul Young, Ricki Lee Jones, Bette Hart, Ralph McTell, Sarah McLachlan en Bob Seger. De meest succesvolle cover is Rod Stewarts opname van Tom Traubert’s Blues (Waltzing Mathilda), geïnspireerd door een Australische folksong, die begin 1993 een top 5-hit is in Nederland. In december van dat jaar staat Tom Waits zelf ook voor het eerst hoog in de hitlijsten, als gastzanger op Jesus’ Blood Never Failed Me van componist Gavin Bryars.

Francis Ford Coppola

Terwijl Waits met countryster Crystal Gayle de soundtrack maakt voor de Francis Ford Coppola-film One From The Heart ontmoet hij Kathleen Brennan, die later zijn vrouw wordt en geregeld met hem samenwerkt. De vriendschap met Coppola resulteert in veel rolletjes in diens films, te beginnen met The Outsiders en Rumble Fish, beide uit 1983. Ook andere filmmakers weten de muzikant te vinden, voor muziek of bijrollen. Na tien jaar bij Island Records neemt Waits midden jaren negentig even tijd voor zichzelf. Hij maakt in 1999 een ijzersterke comeback met Mule Variations, zijn eerste plaat voor platenfirma Anti-. Het album Real Gone bezorgt Waits in 2004 zijn eerste top 10-notering. Zijn laatste plaat is Bad As Me uit 2011 en bereikt de derde plek in de album Top 100.