Ploctones

Smerigheid

Gitarist Anton Goudsmit houdt zoals hij zegt niet van ‘jazz-jazz, weetjewel’. Een portie rock ‘n’ roll en smerigheid mag er wel in. En hij is een echte bandjesman, iemand die niet even een solootje poept maar zich onderdompelt in de muziek. Dat hoor je in zijn spel bij New Cool Collective en in vele andere groepen waarin hij speelt. Zeker ook in The Ploctones met een topbezetting met saxofonist Ephraim Trujillo, bassist Jeroen Vierdag en drummer Martijn Vink.

Aanstekelijk

Het kwartet, onder leiding van gitarist Anton Goudsmit brengt een intelligente en energieke mix van stijlen. In het repertoire van de groep (merendeels geschreven door Goudsmit zelf) worden jazz, rock, funk en geïmproviseerde muziek dooreen geklutst in composities die uitblinken door warme melodieën en een gezonde dosis humor. De soulvolle tenorsaxofoon van Efraïm Trujillo (die immer achter zijn instrument lijkt te dansen) en een ritmesectie (bassist Jeroen Vierdag en drummer Martijn Vink) die soepel én strak begeleidt zijn sterke troeven. Daarnaast is er het meer dan aanstekelijke spel van de leider, die van enthousiasme soms de snaren van zijn gitaar dóór zijn instrument heen lijkt te willen duwen.

VPRO/Boy Edgar Prijs

Op hun cd 050 (2009) is dat allemaal uitstekend te horen, maar hoe goed een plaatopname ook kan zijn, die valt toch in het niets bij de ervaring van een podiumbeurt van de Ploctones. En dat de jury van de prestigieuze VPRO/Boy Edgar Prijs besloot om de grootste prijs van de Nederlandse jazz in 2010 aan Anton Goudsmit toe te kennen, is dan ook volkomen begrijpelijk.