Simon & Garfunkel

Everly Brothers 

Paul Frederic Simon en Arthur Ira ‘Art’ Garfunkel worden allebei in 1941 geboren als zoons van Joodse families. Beiden groeien op in de wijk Queens in New York,  slechts een paar huizenblokken van elkaar verwijderd. Ze ontmoeten elkaar op de lagere school, waar ze allebei een rol krijgen in het toneelstuk Alice In Wonderland. Paul speelt een wit konijn en Art een zwarte kat.  Wanneer ze naar dezelfde middelbare school gaan, ontstaat een hechte vriendschap die voor een belangrijk deel is gebaseerd op hun gezamenlijke liefde voor moderne muziek. In navolging van hun idolen de Everly Brothers vormen Paul en Art een eigen close harmony duo. Als Tom & Jerry  treden ze op tijdens schoolfeestjes, waarbij Paul hun liedjes begeleidt op gitaar. 

Tieners

In 1955 schrijven de dan 14-jarige jongens hun eerste eigen liedje. Twee jaar later mogen ze één van die zelfgeschreven liedjes op plaat zetten. Het liedje heet 'Hey Schoolgirl' en dat levert hen een eerste hitje op. Van het plaatje worden in Amerika bijna honderdduizend exemplaren verkocht. Niet slecht voor een paar schoolgaande tieners. Maar voorlopig blijft het bij dat ene succes. Na afronding van de middelbare school scheiden de wegen van het tweetal zich. Paul gaat namelijk literatuur en rechten studeren op Queens College en Art wiskunde aan de Colombia University. Ondertussen blijven ze allebei muziek maken. Zo zingt Art in een a capella studentengroepje en ontwikkelt Paul zich onder invloed van Woody Guthrie en Leadbelly tot een echte folk troubadour. Onder namen als Jerry Landis, Paul Kane en True Taylor brengt hij weinig succesvolle plaatjes uit. Als lid van de groep Tico And The Triumph boekt Paul in 1962 een piepklein succesje met het liedje 'Motorcycle'.

Braaf

In 1963 besluiten Paul en Art hun samenwerking voort te zetten, maar dan wel onder eigen naam.  Als Simon & Garfunkel doen zij een geslaagde auditie bij Columbia Records met als resultaat een platencontract. En zo verschijnt in 1964 de elpee Wednesday Morning 3 A.M., de allereerste plaat van Simon & Garfunkel. In eerste instantie flopt de elpee, waarna Paul het besluit neemt om zonder Art naar Europa te vertrekken.  Bijna een jaar lang treedt hij op in allerlei folkclubs in Engeland, Denemarken en Nederland. Ondertussen wordt in Amerika één van de liedjes van de elpee Wednesday Morning 3 A.M. steeds vaker op de radio gedraaid. Het gaat om het liedje 'The Sound Of Silence'. Maar omdat de radiomensen het origineel iets te braaf vinden klinken, wordt met de studioband van Bob Dylan een nieuwe folkrock versie van het liedje opgenomen.  Met deze versie bereiken Simon & Garfunkel eind 1965 de eerste plaats van de Amerikaanse hitlijsten.

Grammy Award

Als gevolg van het succes van 'The Sound Of Silence' nemen Simon & Garfunkel nog veel meer liedjes op in deze folkrock stijl. Ze belanden op de tweede elpee van het duo, dat de titel 'Sounds Of Silence' meekrijgt.  Simon & Garfunkel scoren grote hits als 'Homeward Bound' en 'I Am A Rock'. Het duo heeft nauwelijks tijd om te genieten van al het succes, want ze is alweer bezig met een volgende elpee. Eind 1966 verschijnt 'Parsley Sage Rosemary And Thyme', waarvan het titelstuk Scarborough Fair/Canticle een grote hit wordt. Begin 1967 wordt het duo gevraagd liedjes te schrijven voor de soundtrack van de film The Graduate waarin de hoofdrollen zijn weggelegd voor Anne Bancroft en de jonge acteur Dustin Hoffman. Eén van die liedjes, 'Mrs. Robinson', wordt in 1968 een gigantische hit. Het duo scoort er haar tweede nummer 1-hit mee in Amerika en ontvangt er een Grammy Award voor als beste liedje van het jaar.

Breuk

In 1969 starten Simon & Garfunkel met de opnamen van wat algemeen wordt beschouwd als hun beste elpee. De plaat in kwestie heet 'Bridge Over Troubled Water' en bevat naast het titelnummer grote wereldhits als 'The Boxer', 'El Condor Pasa (If I Could)' en 'Cecilia'. Maar al het succes eist zo z’n tol. En hoewel 'Bridge Over Troubled Water' overal ter wereld de eerste plaats behaalt, er ruim 25 miljoen exemplaren van worden verkocht en de plaat wordt onderscheiden met maar liefst zes Grammy’s, besluiten Simon & Garfunkel vanwege vergaande meningsverschillen uit elkaar te gaan. Naar het lijkt voorgoed.

Vrienden

In de jaren die volgen,  houden zowel Paul Simon als Art Garfunkel zich bezig met bijzonder succesvolle solocarrières. Zo scoort Art Garfunkel in 1979 een wereldwijde nummer 1-hit met Bright Eyes, dat wordt gebruikt als thema van de animatiefilm Watership Down. En Paul Simon heeft in 1986 enorm veel succes met zijn grotendeels in Afrika opgenomen album Graceland.  Ondertussen blijkt het definitieve karakter van hun breuk toch iets minder definitief te zijn. Sinds 1970 hebben Simon & Garfunkel weer diverse keren met elkaar opgetreden met als hoogtepunten hun gezamenlijke concert in het Central Park in New  York in 1981 en hun wereldtournees in 1982-83 en 2003-04. Een paar jaar geleden traden Simon & Garfunkel nog op tijdens het zilveren jubileumfeest van de Rock And Roll Hall Of Fame in de New York Madison Square Garden, waar zij als twee oude vrienden een schitterende versie ten gehore brachten van hun onvolprezen wereldhit 'The Sound Of Silence' uit 1965.