Albumtip: Bryan Adams

Het laatste album van Bryan Adams met eigen liedjes dateert uit 2008. In de zeven tussenliggende jaren bracht hij twee soortgelijke akoestische live-albums uit, een verzamel-cd, een heruitgave van hitalbum Reckless en een plaat vol covers (met één eigen liedje). Allemaal leuk en aardig, maar enkel zoethouders tot hij weer eens een volwaardig album maakte.

Onmiskenbare productiestijl

De eerste zaadjes voor Get Up werden gelegd na een ontmoeting met Jeff Lynne, van Electric Light Orchestra en Traveling Wilburys. Dat Jeff Lynne een dikke vinger in de pap heeft op Get Up, hoor je onmiddellijk. Zijn kenmerkende productiestijl, inclusief zompige drumsound, gelaagde gitaren en gedubbelde zang, is onmiskenbaar.

Toch schreef Lynne aan slechts één liedje met Adams, 'Do What You Gotta Do'. Bryans vaste co-auteur uit de jaren 80, Jim Vallance, tekende voor de andere songs. Het is voor het eerst sinds Heat Of The Night uit 1987 dat Vallance weer aan het merendeel van de liedjes meegeschreef. Phil Thornalley, producer van de Natalie Imbruglia-hit 'Torn', zorgde voor extra input op 'That's Rock And Roll'.

"Een verademing na zijn softere werk van de afgelopen vijftien jaar"

De stelling die Adams en Vallance in 1984 reeds innamen op 'Kids Wanna Rock' wordt op Get Up herhaald. De productie van Lynne is weliswaar niet zo dynamisch en puntig als die van Adams uit de jaren 80 en 90, maar liedjes als 'Go Down Rockin'', 'That's Rock And Roll' en het venijnige 'Thunderbolt' zullen voor veel Adams-fans een verademing zijn na zijn wat softere werk van de laatste vijftien jaar.

Waar zijn de ballads?

Wat uitzonderlijk is aan Get Up, is dat dit het eerste Bryan Adams-album zonder duidelijk aanwijsbare ballad is. Het midtempo 'We Did It All', dat sterk doet denken aan ELO's 'Can't Get It Out Of My Head', komt nog het dichtste in de buurt van de powerballads waarmee Adams miljoenen platen verkocht. Met de akoestische versies van vier liedjes wordt dat 'gemis' een beetje goedgemaakt.